๑. โวหารอุปมา คือ  การเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งว่าเหมือนอีกสิ่งหนึ่ง โดยนำสองสิ่งที่ต่างจำพวกกันมาเปรียบเทียบกันใช้คำแสดงความเปรียบว่า  เฉก  เช่น  เพียง เพี้ยง ราว กล ดัง ดุจ เสมือน เหมือน  คล้าย ดุจ ดั่ง ราว ราวกับ เปรียบ ประดุจ เล่ห์ ปาน ประหนึ่ง พ่าง ปูน  ถนัด ละหม้าย เสมอ อย่าง  ฯลฯ   

ตัวอย่าง

ปัญญาประดุจดังอาวุธ
ไพเราะกังวานปานเสียงนกร้อง
ท่าทางหล่อนราวกับนางพญ า
จมูกเหมือนลูกชมพู่
ใบหูเหมือนทอดมันร้อนๆ
ปากเธอเหมือนกระจับอ่อนๆ
ฟันเรียงสลอนเหมือนข้าวโพดพันธุ์ดี
ประไพพักตร์ลักษณ์ล้ำล้วนขำคม
ทั้งเนื้อนมนวลเปล่งออกเต่งทรวง
ขนงเนตรเกศกรอ่อนสะอาด
ดังสุรางค์นางนาฏในวังหลวง

สัตว์ในน้ำจำแพ้แก่ผีเสื้อ        เปรียบเหมือนเนื้อเห็นพยัคฆ์ให้ชักหลัง
สามสิบสามเศียรโสภา          เศียรหนึ่งเจ็ดงา
ดั่งเพชรรันต์รูจี

                                                                                                                                (ระเด่นลันได : พระมหามาตรี (ทรัพย์)