1.1 ความหมายเฉพาะของคำ อาจมีได้หลายความหมาย  แยกพิจารณาได้ 2 ทาง คือ
    ความหมายตามตัวกับความหมายเชิงอุปมาคำหลายคำที่มีความหมายเต็มตัว และความหมายเชิงอุปมา เช่น ดาวล้อม
เดือน ความหมายตามตัวคือดวงดาวล้อมรอบดวงเดือน บนท้องฟ้า ความหมายเชิงอุปมาหมายถึงคนที่เป็นบริวารบุคคลที่เด่นที่สุด ณ ที่นั้น 

     ความหมายนัยตรงกับความหมายนัยประหวัดความหมายนัยตรงคือความหมายที่ปรากฎในพจนานุกรม ความหมายในประหวัด ความหมายที่จิตประหวัดคิดไปถึงเมื่อได้ยินคำนั้น เช่น น้อยหน่า  ความหมายนัยตรงคือผลไม้ชนิดหนึ่งความหมายนัยประหวัดคือลูกระเบิด

 1.2 ความหมายเทียบเคียงกับคำอื่น

     ความหมายเหมือนกัน หรือ คำไวยพจน์ เช่น กิน หม่ำ เสวย ฉัน รับประทาน คำนี้ถึงแม้จะมี ความหมายเหมือนกันแต่ก็ใช้แทนกันไม่ได้ทุกบริบท ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระดับภาษา เราต้องพิจารณาเลือกใช้ให้เหมาะสมกับความนิยมในภาษาความหมายตรงข้ามกัน เช่นวิสิงหา - อหิงสา, แฟบ - ฟู, นางฟ้า - ซาตาน, ตื้น - ลึก

     ความหมายร่วมกัน คือมีความหมายส่วนหนึ่งเหมือนกันอีกส่วนหนึ่งต่างกัน เช่น เฉือน ปาด สับ แล่ เจียน ฝาน เฉาะ คว้าน ตัด หั่น มีความหมายส่วนหนึ่งเหมือนคือทำให้ขาดด้วยของมีคม แต่ความหมายส่วนหนึ่งต่างกันคือ
     เฉือน : เชือดแบ่งเอาแต่บางส่วน
     ปาด  : เอาส่วนที่ไม่ต้องการออกโดยวิธีฝานบาง ๆ
     สับ   : เอาของมีคมฟันลงไปโดยแรงหรือซอยถี่ ๆ ความหมายแคบกว้างต่างกัน เช่น พืช เป็นคำที่ความหมายกว้างกว่าผัก ผัก เป็นคำที่ความหมายกว้างกว่า ผักกาด ผักชี ผักคะน้า เป็นต้น