ชื่ออื่น : แก้ว (กลาง,เหนือ), กะมูนิง (มลายู ปัตตานี), แก้วขาว (กลาง), แก้วขี้ไก่ (ยะลา), แก้วพริก (เหนือ), แก้วลาย (สระบุรี), จ๊าพริก (ลำปาง) และ ตะไหลแก้ว (เหนือ) และ“ต้นแก้ว” มีชื่อสามัญเป็นภาษาอังกฤษว่า Adaman Satinwood, Chinese box tree, Orange jasmine, Cosmetic Bark Tree

ดอกแก้ว มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Murraya paniculata (L.) Jack อยู่ในวงศ์ RUTACEAE เป็นไม้ดอกหอมที่อยู่คู่คนไทยมานานแล้ว เป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก ใบประกอบแบบขนนก มีใบย่อย 5-9 ใบ ผิวใบเรียบเป็นมันและมีต่อมน้ำมันเป็นจุดใสๆ อยู่บนใบ

ดอกแก้วมีสีขาวนวล ออกดอกเป็นช่อตามซอกใบใกล้ปลายยอด ส่งกลิ่นหอมตลอดทั้งวันและหอมแรงช่วงใกล้ค่ำ-กลางคืน ดอกแก้วทยอยบาน และบานได้วันเดียวก็โรยแล้วครับ แต่ดอกแก้ว สามารถออกดอกได้ตลอดทั้งปี หากติดผล เมื่อผลแก่จะมีสีแดงการปลูกดอกแก้วนั้น นิยมปลูกเป็นไม้ประดับกลางแจ้ง ปลูกเป็นต้นเดี่ยว เป็นกลุ่ม หรือปลูกเป็นแนวรั้ว หรือปลูกเป็นไม้กระถางประดับกลางแจ้งก็ได้ หากอยู่ในร่มจะออกดอกได้น้อยลง

เนื่องจากมีความเชื่อกันว่า ดอกแก้วเป็น ไม้มงคล-ดอกหอม ที่นำมาซึ่งความสงบ เจ้าของบ้านจะเป็นผู้ที่มีจิตใจบริสุทธิ์ ใจดี ใสสะอาด มีความเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ เป็นผู้มีความเบิกบาน ตามชื่อและความหมายของ “แก้ว” ครับ แม้แต่ในพิธีการที่สำคัญทางศาสนาแต่โบราณก็นิยมใช้ดอกแก้ว เพราะถือว่า มีสีขาวสะอาดและมีกลิ่นหอมอันบริสุทธิ์ครับ

** ข้อมูลเพิ่มเติม **
ดอกแก้ว เป็นดอกไม้ประจำจังหวัด สระแก้ว
ใบสดที่โตเต็มที่ มีรสปร่า หอม
ขนาดและวิธีใช้ : ใช้ใบสด 15 ใบย่อย หรือน้ำหนัก 1 กรัม ตำพอแหลก ใส่ในเหล้าโรงประมาณ 2 ช้อนชา หรือ 8 มิลลิลิตร ทิ้งไว้ 3 – 5 นาที นำน้ำยาทาบริเวณที่ฟันปวด
สรรพคุณ : บรรเทาอาการปวดฟัน การที่ใบแก้วสด สามารถบรรเทาอาการปวดฟันได้ เนื่องจากมีน้ำมันหอมระเหยที่ออกฤทธิ์เป็นยาชา