เทศน์มหาชาติ โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย

๖. ภยะ(ภยานกรส) รสกลัว สะดุ้ง หวาดเสียวที่เกิดเพราะอ่าน ฟัง รู้เห็นทุกข์โทษของการทำบาป ประพฤติทุจริต กลัวภัยในนรก กลัวโรคติดต่อ กลัวป่า กลัวน้ำท่วม กลัวลมพัด กลัวอดอยากกลัวภูตผีปีศาจ ค่ำมืดไม่กล้าออกจากเรือน แม้แต่เรือนก็ต้องปิดหน้าต่างที่สุดแม้แต่ลมพัดเย็นๆก็ขนลุกต้องหยุดอ่านหนังสือที่พรรณนาไว้น่ากลัวในกัณฑ์ชูชกตอนพรานเจตบุตรจะยิงชูชก ชูชกก็เกิดความสดุ้งกลัวเหมือนกัน
๗. ชิคุจÚฉา(พีภัตสรส) รสเกลียด ขยะแขยงทำให้ผู้อ่านผู้ฟังชังน้ำหน้าบุคคลที่ได้พรรณนาความชั่วร้ายไว้ต่างๆว่าเป็นคนคดโกง เป็นคนใจจืดใจดำ ไม่มีความเมตตาปรานี เลวทรามต่ำช้า เกิดความเกลียดชังไม่อยากพบเห็นแม้แต่ชื่อก็ไม่อยากได้ยินเช่นโจรผู้ร้ายในเรื่องต่างๆ บางเรื่องพรรณนาความปฏิกูลของ กเฬวระไว้ทำให้นึกเกลียด สะอิดสะเอียนในศพที่เน่าเปื่อยขึ้นพองทำให้คลื่นไส้อาเจียนถึงเบื่อหน่ายแม้ในร่างกายของตนเองด้วยคิดเห็นว่าวันหนึ่งจะต้องเป็นเช่นนั้น ในกัณฑ์กุมาร ตอนชูชกเฆี่ยนตีกัณหาชาลีผู้ฟังก็นึกเกลียดชูชก
๘. วิมฺหยา(อัพภูตรส) รสตื่นเต้น ประหลาด หลากใจ นึกไม่ถึงว่าจะมีจะเป็นได้ นึกอัศจรรย์ในความสามารถ ในความพยายามของถ้อยคำ ในอุบาย ในศิลปะ ในวิทยาคุณ ในสุปฏิบัติแห่งขันติ เมตตา และกตัญญูและในฌาณสมาบัติซึ่งยากที่บุคคลทั่วไปจะทำได้ ในกัณฑ์กุมารตอนพระเวสสันดรบำเพ็ญทานโลกธาตุก็เกิดกัมปนาทหวาดหวั่นไหว เป็นที่อัศจรรย์เป็นยิ่งนัก
๙. สมะ(ศานติรส) รสสงบ เป็นรสสำคัญซึ่งเรื่องทุกเรื่องต้องมี ด้วยเป็นอุดมคติของเรื่องทั้งหลาย เป็นจุดที่มุ่งหมายของทางโลกทางธรรม เพราะเป็นคุณากรให้ประสบสุขที่ไม่มีใครปฏิเสธ ทั้งช่วยสร้างนิสัยผู้อ่านผู้ฟังให้รักสงบด้วยโสดหนึ่ง เช่น เกิดเรื่องเดือดร้อนเพราะโจรผู้ร้าย เรื่องก็จะต้องจบลงได้ด้วยจับโจร ปราบผู้ร้ายได้ เรื่องเดือดร้อนเพราะสงคราม ก็จบลงด้วยสงบสงครามเรื่องเวสสันดรชาดกในกัณฑ์นครกัณฑ์เรื่องราวต่างๆก็จบลงด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกันและมีแต่ความสงบร่มเย็นเพราะทานบารมีของพระเวสสันดรดังนี้เป็นต้น
หนังสือทุกเรื่องที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดี จะต้องมีรส ๙ รส ถ้าผู้อ่านไม่รู้สึกออกรสก็แสดงว่าหนังสือนั้นยังไม่ถึงขนาดที่ควรชม เช่นเรื่องมหาเวสสันดรชาดกนี้ ถ้าผู้อ่านผู้ฟังตั้งใจจะลิ้มรสก็จะได้รส สมบูรณ์ครบทั้ง ๙ รส ถ้าท่านที่ยังไม่ได้อ่านมหาเวสสันดรชาดกจงพยายามอ่านเสีย และถ้าท่านที่อ่านแล้วแต่ยังไม่รู้รสก็ขอให้พยายามตั้งใจอ่านอีกสักครั้งโดยกำหนดเอารสทั้ง๙ นี้เป็นมาตรฐาน ตอนใดคำใดออกรสอย่างไร ขอท่านที่รู้สึกออกรสจงเป็นพยานยืนยันคุณค่าของมหาเวสสันดรชาดก จงช่วยบอกกล่าวกับคนอื่นให้ได้ทราบความดีของเรื่องนี้ และตั้งจิตน้อมบูชาพระสัมมาสัมโพธิญาณขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงพระกรุณาประทานไว้เป็นสมบัติของโลกด้วย

แหล่งอ้างอิง:
http://www.dhammathai.org/newspr/thesanachadok.php
ตรวจครั้งที่ 2 ยังไม่มีการปรับปรุงเพิ่มเติม
ครูพูนศักดิ์ สักกทัตติยกุล
ทำด้วยใจ ไปด้วยฝัน
ผ่านมา 20 วัน ไม่แก้ไขอะไรเลยนะจ้ะ
1. น่าจะทำเป็นป้ายแบนเนอร์ชื่อเรื่อง
2. รูปภาพที่ถ่ายมาน่าจะมีการตกแต่งให้ดูดี
3. ควรบอกสถานที่อยู่ของแหล่งเรียนรู้ และจำนวนแหล่งเรียนรู้ที่นำเสนอว่ามีกี่แห่ง
4. ควรมีข้อคิดเห็นจากสมาชิกของชาวสตรีศรีสุริโยทัย
5. ใช้ Google Map บอกที่ตั้งของแหล่งเรียนรู้
6. ควรสรุปเนื้อหาทั้งหมดเป็นภาษาอังกฤษ ความยาวประมาณ 5 บรรทัด
7. ควรบูรณาการเข้ากับสาระวิชาทั้ง 8 กลุ่มสาระวิชาที่กำลังเรียนอยู่ให้ได้
8. ใช้คำสั่ง <!--pagebreak--> เพื่อแบ่งหน้าให้เหมาะสมด้วย
จึงขอมอบนกแก้วไปเลี้ยงก่อนนะ
แหล่งที่มาของภาพ http://img.kapook.com/image/pet/indian-parrot.jpg
ครูพูนศักดิ์ สักกทัตติยกุล
ทำด้วยใจ ไปด้วยฝัน
มุ่ยย ไม่ถ่ายเองเลยสักรูปหรอ
อ่านคำสั่งมาเมื่อกี้ อาจารย์บอกว่า พยายามให้เป็นรูปที่ถ่ายเอง
ของเค้าถ่ายเองแค่รูปเดียวเอง แถมรูปยังไม่ถึงห้ารูปอีกตะหาก เซ็งๆ