เป็นที่รู้กันว่า ณ.ตอนนี้มีปัญหาที่ยิ่งใหญ่ของประเทศไทย นั่นก็คือปัญหาอุทกภัย หรือ น้ำท่วมนั่นเอง

มีเพื่อนๆหลายคนที่ประสบภัยในครั้งนี้ รวมถึงญาติพี่น้องของฉันก็ประสบเช่นกัน......

ปัญหาที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ทำให้ใครต่อใครหลายคนที่ประสบปัญหาเกิดความย่อท้อในการดำเนินชีวิต

รู้สึกเครียดว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ฉันเองเป็นแค่เยาวชนคนหนึ่ง ซึ่งไม่สามารถช่วยอะไรได้มากไปกว่าการช่วยบริจาคสิ่งของและอาหาร

และที่สำคัญคือการส่งเสริมกำลังใจเล็กๆน้อยๆผ่านสื่อออนไลน์ต่างๆ ตัวฉันเองได้มีโอกาสช่วยเหลือผู้ประสบภัย ช่วยด้วยตัวเอง

ช่วยร่วมกับเพื่อนๆ หรือช่วยร่วมกับองค์กรต่างๆ  ช่วยแพ็คของไปบริจาค ช่วยปั้นลูกอีเอ็มบอล. 

 ที่มาของรูปภาพ นางสาวพกุลนาถ เจียรนันทนา

   ฉันเองไม่มีโอกาสได้ลงพื้นที่ช่วยด้วยตัวเองเหมือนใครๆ  แต่ฉันคิดว่าไม่ว่าจะช่วยอยู่เบื้องหน้าหรือเบื้องหลัง

ฉันก็ช่วยอย่างเมที่และมีจิตอาสาจริงๆ ....................

ฉันได้ถือโอกาสนี้ทำงานจิตอาสาร่วมกับเพื่อนๆทั้งห้อง โดยการไปช่วยแพ็คของและบริจาคเสื้อผ้า ที่สภากาชาตโดยเริ่มทำโครงการนี้เมื่อ

วันที่ 23 พฤศจิกายน 2554 บรรยายกาสภายในสภากาชาตเต็มไปด้วยความสุขที่ได้มีส่วนร่วมในการช่วยเหลือ มีผู้คนจำนวนมากที่อาสา

เข้าไปช่วย เป็นเด็กนักเรียนบ้าง นักศึกษาบ้าง รวมตัวมาจากทางบริษัทิบ้าง ทุกคนต่างก็ช่วยกันอย่างเต็มที่ทำงานเป็นระเบียบ

และสิ่งที่น่าประทับใจที่สุดคือน้ำใจของทหารอเมริกัน ที่คอยมาช่วยขนของขึ้นรถ ในตอนแรกเขาจะมาช่วยเรา 3 วัน

แต่เข้าก็ขอช่วยอีก 1 วัน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงน้ำใจอย่างมาก 

 ที่มาของรูปภาพ นางสาวพกุลนาถ เจียรนันทนา

 ในวันที่พวกเราได้ไปช่วย ก็ปรากฏว่ามีทาง ช่อง7 จะเข้ามาถ่ายทำบรรยากาศภายในสภากาชาต

ทางสภากาชาตจึงเรียกพวกเราให้ไปแพ็คของแทนการเดินถุงในขณะที่ช่อง 7 มาถ่ายทำ เพราะทางสภากาชาตบอกว่าทางโรงเรียนของเรา

ได้เป็นสมาชิกของอาสายุวกาชาต ทำให้พวกเราได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนในการช่วยน้ำท่วมในครั้งนี้