สวัสดีค่ะ อาจารย์และผู้เข้าชมทุกท่าน ปี 2554นี้ เป็นปีที่จะเป็นทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์ ไปอีกนาน เนื่องจากเหตุการณ์น้ำท่วมรุนแรง ในหลายจังหวัดของประเทศไทย ไม่เว้นแม้แต่กรุงเทพฯ

           ในครั้งแรกที่ฉันเห็นข่าวน้ำท่วม ฉันคิดว่า "ไม่เป็นไรหรอก ท่วมนิดหน่อย ท่วมประจำทุกปีอยู่แล้ว"  แต่แล้วเหตุการณ์มันก็เริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเพราะมวลน้ำมีขนาดใหญ่มาก น้ำปริมาณมากไหลบ่ากันลงมา ทำให้น้ำท่วมนานในหลายพื้นที่ เสียหายมากมาย ทั้งชีวิตและทรัพย์สิน ตอนแรกที่มีข่าวว่าน้ำจะลงมาท่วมกรุงเทพฯ ครอบครัวฉันก็เตรียมตัวกักตุนอาหาร น้ำดื่ม และของใช้จำเป็นต่างๆ แต่ไม่ได้เก็บของอะไรมากมาย เพราะบ้านที่ฉันอาศัยนั้นอยู่ชั้นสอง ซึ่งสูงจากพื้นดินประมาณ 2 เมตร คิดว่า อย่างไรน้ำก็คงมาไม่ถึงแน่นอน พอน้ำท่วมมาถึงปทุมธานี คนในบ้านก็เริ่มเครียด เตรียมตัวออกต่างจังหวัด เพราะจากที่ได้ดูข่าว ส่วนใหญ่ผู้คนจะติดอยู่ในบ้าน ตัดไฟ และไม่มีน้ำใช้ อีกทั้งน้ำไหลบ่าเข้ามาท่วม ก็กลัวว่าหากไม่รีบออกจากกรุงเทพฯ พอน้ำท่วมแล้วจะออกไม่ทัน เพราะเส้นทางที่จะออกจากกรุงเทพฯ ทางจังหวัดฉะเชิงเทรา (ซึ่งตอนนั้นเป็นทางออกเส้นทางเดียวที่ไม่โดนน้ำท่วม) อาจจะถูกน้ำท่วมไปด้วยแล้วจะลำบาก จึงรีบจัดกระเป๋า เตรียมตัวออกเดินทางทันที โดยคิดว่าจะไปค้างบ้านญาิติที่ต่างจังหวัด ซึ่งไม่ถูกน้ำท่วม สักระยะหนึ่ง พอน้ำลดแล้วจึงค่อยกลับมากรุงเทพฯ แต่คุณย่าของฉัน เป็นห่วงบ้าน อีกทั้งกลัวว่าหากออกจากกรุงเทพฯแล้วน้ำท่วม จะกลับมาไม่ได้ จึงไม่ยอมไป ครอบครัวฉันจึงตัดสินใจกันว่า งั้นอยู่ดูน้ำอีกสักระยะ หากว่ามันมามากแล้วจำเป็นต้องออกไป ก็จะรีบออกมาทันที ถัดจากนั้นไม่กี่วัน น้ำก็เข้ามาถึงนนทบุรี แล้วก็เข้ามาถึงเขตบ้านคุณยายของฉัน คือแถวจรัญสนิทวงศ์ฯ บ้านคุณยายของฉันถูกน้ำท่วม ตอนนั้นคุณยาย คุณตา และน้าอีก 3 คนอยู่ในบ้าน ต้องรีบออกมาทันที เพราะน้ำขึ้นเร็วมาก โดยเริ่มขึ้นมาจากทางท่อระบายน้ำในห้องน้ำและไหลดันขึ้นมาตามพื้น จึงต้องรีบออกมาตอนกลางคืน จากนั้นก็มาพักอยู่ที่คอนโดแถวบ้านฉันเป็นการชั่วคราวก่อน แล้วจึงค่อยตั้งหลัก หาลู่ทาง จากเหตุการณ์ที่บ้านคุณยายน้ำท่วม ทุกคนก็เริ่มวิตก แต่ก็เตรียมพร้อมทุกอย่างไว้ จากนั้นน้ำก็ไม่เข้ามาเพราะมีการกักน้ำเอาไว้ไม่ให้ไหลเข้าท่วมกรุงเทพฯชั้นใน จนเหตุการณ์เข้าสู่สภาวะที่หายตึงเครียด บางที่น้ำก็ลดลงแล้ว

อันนี้รูปนอกบ้าน ตอนน้ำกำลังขึ้น ขึ้น ขึ้น!!

ขึ้นซะเต็มบ้านเลย