ที่มา : http://dpc9.ddc.moph.go.th/crd/images/2554_09_01_eye3.jpg 

โรคตาแดงเป็นโรคที่พี่คิดว่าทุกๆคนคงจะรู้จักันดี เพราะโรคตาแดง สามารถพบได้ในทุกเพศ ทุกวัย ตั้งแต่เด็กเล็ก วัยเรียน วัยรุ่น วัยทำงาน ผุ้ใหญ่ ตลอดจนผู้สูงอายุ และมักเกิดในโรงเรียน โรงพยาบาล ที่ทำงาน สถานเลี้ยงเด็ก ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีผู้คนอยู่รวมกันเป็นจำนวนมาก และ โรคตาแดง มักจะระบาดในช่วงฤดูฝน และระยะเวลาของโรคจะเป็นประมาณ 5-14 วัน ถ้าไม่มีโรคแทรกซ้อนอย่างอื่น ถึงแม้จะเป็นโรคที่ดูไม่ค่อยอันตรายแต่พี่ว่าป้องกันไว้ก่อนก็ไม่เสียหายนะคะ พี่จึงมีวิธีการรักษาป้องกันมาฝาก

วิธีการรักษาและป้องกัน

ผู้ป่วย โรคตาแดง ต้องพยายามรักษาสุขภาพพักผ่อนมาก ๆ โดยเฉพาะในช่วงที่มีอาการตาแดงอย่างรุนแรง ไม่ควรทำงานดึกควรนอนให้เพียงพอ ไม่จำเป็นต้องปิดตาไว้ตลอด ยกเว้นมีกระจกตาอักเสบ เคืองตามาก จึงปิดตาเป็นครั้งคราว และควรสวมแว่นกันแดดเพื่อป้องกันแสง ควรงดการใช้ผ้าเช็ดหน้าร่วมกัน ทุกครั้งที่จับตาควรล้างมือให้สะอาด ผู้ป่วยไม่ควรลงเล่นน้ำในสระ จะแพร่กระจายเชื้อไวรัสไปในน้ำได้

แต่หากยังไม่เป็นโรคตาแดงล่ะ ก็อย่าเพิ่งวางใจไปนะคะ ลองนำวิธีป้องกันไปใช้กันดูก่อน กันไว้ดีกว่าแก้นะคะ

1.หมั่นล้างมือด้วยน้ำและสบู่ให้สะอาดอยู่เสมอ ล้างนานๆนะ

2.ไม่คลุกคลีใกล้ชิด หรือใช้สิ่งของร่วมกับผู้ป่วย

3.ถ้ามีฝุ่นละออง หรือน้ำสกปรกเข้าตา ควรล้างตาด้วยน้ำสะอาดทันที

4.ไม่ใช้สิ่งของร่วมกับผู้อื่น เช่น ผ้าเช็ดหน้า ปลอกหมอน เพื่อป้องกันการกระจายของโรค 

5. หลีกเลี่ยงการใช้มือแคะ แกะ เกาหน้าตา 

ที่มา : http://www.jcc2u.com/jcc2006/tipimages/080349-001.jpg 

โรคไข้มาลาเรียเป็นโรคยอดฮิตในชนบทที่มีแหล่งน้ำเน่าเสีย น้องน้ำที่มาเยี่ยมบ้านเราพอนานๆไปมันก็จะเริ่มส่งกลิ่นเน่าเหม็นเป็นเหตุให้ ยุงก้นปล่องซึ่งเป็นสาเหตุหลักของการเกิดไข้มาลาเรียมาเยี่ยมเยียนพร้อมกับน้องน้ำ จนเป็นเหตุให้เกิดโรคไข้มาลาเรีย

 อาการของผู้ป่วยโรคมาลาเรียก็ไม่มีลักษณะพิเศษบ่งเฉพาะนะ อาการก็จะคล้ายๆกับคนเป็นไข้หวัด คือ มีไข้ต่ำ ๆ ปวดศีรษะ ปวดตามตัว และกล้ามเนื้อ อาจมีอาการคลื่นไส้เบื่ออาหารได้ อาการนี้จะเป็นเพียงระยะสั้นเป็นวัน หรือหลายวันได้ ขึ้นอยู่กับระยะฟักตัวของเชื้อ ชนิดของเชื้อ จำนวนของสปอโรซอยต์ที่ผู้ป่วยได้รับเข้าไป ภาวะภูมิต้านทานต่อเชื้อมาลาเรียของผู้ป่วย ภาวะที่ผู้ป่วยได้รับยาป้องกันมาลาเรียมาก่อน หรือได้รับยารักษามาลาเรียมาบ้างแล้ว อาการไข้ซึ่งเป็นอาการที่เด่นชัดของมาลาเรีย ประกอบด้วย 3 ระยะคือ

1. ระยะสั่น ผู้ป่วยจะมีอาการหนาวสั่น ปากและตัวสั่น ซีด ผิวหนังแห้งหยาบ อาจจะเกิดขึ้นนานประมาณ 15 – 60 นาที ระยะนี้ตรงกับการแตกของเม็ดเลือดแดงที่มีเชื้อมาลาเรีย

2. ระยะร้อน ผู้ป่วยจะมีไข้สูง อาจมีอาการคลื่นไส้อาเจียนร่วมด้วย หน้าแดง ระยะนี้ใช้เวลา 2 – 6 ชั่วโมง

3. ระยะเหงื่อออก ผู้ป่วยจะมีเหงื่อออกจนชุ่มที่นอน หลังจากระยะเหงื่อออก จะมีอาการอ่อนเพลีย ไข้ลด 

ซึ่งฟังดูน่ากลัวมากนะ เพราะมันมีอันตรายถึงชีวิตเลยทีเดียว คราวนี้เรามาดูวิธีการป้องกันบ้างดีกว่า 

1.การนอนในมุ้ง

2. การสวมเสื้อผ้าปกปิดร่างกายให้มิดชิด 

3. การใช้ยาทากันยุงกัด 

หรือจะพูดง่ายๆก็คืิพยายามอย่าให้ยุงกัดเป็นพอ เพราะเราไม่รู้ว่ายุงที่กััดเราอันตรายหรือเปล่า 

ที่มา : http://www.chaoprayanews.com/wp-content/uploads/2010/10/wb03009020098ad2.jpg 

โรคไข้รากสาดน้อยหรือโรคไข้ไทฟอยดท์เกิดจากเชื้อแบคทีเรียที่เรียกว่า Salmonella Typhi เชื้อนี้จะอยู่ในน้ำและอาหาร หากการสาธารณะสุขดีการระบาดของเชื้อนี้จะลดลง พูดกันง่ายๆก็คือหากเราทานอาหารที่ไม่สะอาด และไม่ถูกสุขลักษณะ ก็มีโอกาสเสี่ยงสูง ยิ่งน้องน้ำที่นับวันจะสกปรกเกินเยียวยาขึ้นทุกวันแล้วอีกด้วย

สำหรับผู้ป่วยหลังจากได้รับเชื้อนี้1-2 สัปดาห์ผู้ป่วยจะเริ่มเกิดอาการเบื่ออาหาร ปวดศีรษะ ปวดตามตัว มีไข้สูง 40.5 องศา มีอาการท้องร่วง บางรายอาจจะมีผื่นขึ้นตามตัว บางรายอาจจะมีอาการแน่นท้อง หากไม่รักษาผู้ป่วยบางรายหายเองได้ใน 3-4 สัปดาห์ 

ซึ่งฟังดูไม่ค่อยจะอันตรายหากแต่เป็นโรคติดต่อที่ติดกันได้ง่ายพอตัว เพราะฉะนั้นเราจึงควรรู้วิธีป้องกันไว้แต่เนิ่นๆ

วิธีการรักษาป้องกัน 

ให้ดื่มน้ำต้มสุกทุกครั้ง น้ำขวดจะมีความปลอดภัยสูงกว่าน้ำดื่มทั่วไป เวลาดื่มน้ำไม่ต้องใส่น้ำแข็ง รับประทานอาหารที่ทำให้สุกใหม่ๆ ผักหรือผลต้องล้างให้สะอาดจริงๆเพราะปนเปื้อนเชื้อได้ง่าย ผลไม้ที่มีเปลือกให้ปลอกเปลือกออก ล้างมือก่นรับประทานอาหารทุกครั้ง(อันนี้สำคัญมาก) หลีกเลี่ยงอาหารจากร้านค้าข้างถนน เพราะมันไม่สะอาดอย่างที่เราคิด แถมยังสกปรกกว่าที่เราคิดเสียอีก