ในวันศุกร์ที่ 4 พฤศจิกายน 2554 ณ โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย

.

               เนื่องจากเป็นวันเกิดของเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม และทางโรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัยก็มีโครงการปั้น EM ball และทำน้ำ EM ball บำบัดน้ำเสียเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม ข้าพเจ้าและเพื่อนๆจึงมีความเห็นตรงกันว่าจะนัดรวมตัวกันเพื่อไปช่วยทำ EM ball กัน ได้ทั้งเจอเพื่อนๆหลังจากที่วิกฤตน้ำท่วมส่งผลให้ต้องเลื่อนเปิดเทอมแถมยังได้บุญอีกด้วย ^^

.

                ข้าพเจ้าและเพื่อนๆนัดกันประมาณ 10.00 ณ. เมื่อไปถึงชั้น 1 อาคารเฉลิมพระเกียรติ ก็มีคนไปช่วยอยู่มากพอสมควรทั้งคุณครูในโรงเรียน-ต่างโรงเรียน นักเรียนทั้งในโรงเรียนและต่างโรงเรียน ผู้ปกครอง ตลอดจนคนในพื้นที่ที่มีจิตอาสามาช่วยกันปั้น EM ball ในครั้งนี้ แสดงถึงน้ำใจคนไทยที่มีให้กันอย่างไม่ขาดสาย จากนั้นไม่นานเพื่อนๆของข้าพเจ้าก็เริ่มทยอยมากันเรื่อยๆ เพื่อนของข้าพเจ้าไม่ใช่แค่ในโรงเรียนเท่านั้นยังมีศิษย์เก่าที่เคยศึกษาที่โรงเรียนนี้ แต่ก็ยังนึกถึงและมาเยี่ยมเยียนเมื่อมีโอกาส แถมครั้งนี้ยังมีจิตอาสามาช่วยทำ EM ball อีกด้วย เมื่อทุกคนมาถึง พวกเราก็แย่งกันคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันมานาน และปั้น EM ball ไปด้วย บางก็ปั้นได้ บางก็ปั้นยังไม่คล่อง ใครที่ทำครั้งแรกอาจจะยังไม่ชินก็จะปั้นได้ยากซักหน่อย ก็ต้องอาศัยความชำนาญในการปั้นเยอะ แล้วก็จะทำได้ดีเอง ;) อาจารย์จะคอยกำชับอยู่เสมอว่า "การปั้นมาตรฐานที่ถูกต้องก็คือให้ได้ขนาดประมาณลูกเทนนิสซึ่งไม่ใหญ่ไม่เล็กไป" ที่อาจารย์ต้องพูดบ่อยขนาดนี้เพราะว่า มีคนปั้นลูกที่ใหญ่มาก จนอาจารย์หลายคนอึ้งเลยทีเดียว แล้วก็พากันแซวว่า 3 เดือนก็คงใช้ไม่หมด

.

                 หลังจากนั้นไม่ทันครึ่งชม.หลังจากที่พวกเรานั่งปั้น EM ball กัน อาจารย์ก็ตะโกนเรียกขอให้คนมาช่วยละลายดินเหนียวและผสมส่วนผสมเพราะคนทำไม่พอ เนื่องจากวันนี้คนมาช่วยทำ EM ball กันเยอะมาก ทำให้มีคนปั้น แต่ไม่มีคนผสมส่วนผสมนั่นเอง และเพราะเวลาทำส่วนผสมมันก็ค่อนข้างจะเลอะเทอะเลยทีเดียว อาจจะดูสกปรก แล้วก็ดูต้องใช้แรงงานเยอะ ??? ถึงจะทำให้ส่วนผสมเข้ากันได้ จึงอาจไม่ค่อยมีคนสนใจที่จะทำหน้าที่นี่ซักเท่าไรนัก = = ข้าพเจ้ากับเพื่อนอีกคนอาสาไปทำ เพราะ คิดว่ามันน่าสนุกดี (เพราะตอนรกเราไม่รู้ว่าต้องทำยังไง) แต่ไหนๆพวกเราก็มาทั้งทีก็อยากจะช่วยทำให้เต็มที่

.

รูปภาพจาก : http://www.facebook.com/st.suriyothai

.

               ครั้งแรกที่ข้าพเจ้าสัมผัสไปบนดิน มันให้ความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกเลยจริงๆ มันเละ แฉะ และลื่นๆ แต่นึกไว้ๆ มันก็แค่ดินเหนียวละเนอะ 5555 วิธีการทำค่อนข้างลำบากเล็กน้อย เพราะได้ชื่อว่าดินเหนียว มันก็ต้องเหนียวมากใช่มั้ยล่ะ ซึ่งเราจะต้องทำให้มันละลายเป็นเนื้อเดียวกับน้ำให้ได้ !! และจะต้องแยกหินออกหรือเศษกรวดออกมาด้วย ซึ่งลำบากอยู่เหมือนกัน เพราะว่าไม่เคยทำกันมาก่อน ข้าพเจ้ากับเพื่อนทำไปด้วยความเลอะเทอะอย่างยิ่ง 5555 แล้วก็ทำไปโดยไม่รู้ว่าทำถึงขนาดไหนถึงจะเรียกว่าได้ที่แล้ว แต่ก็มีคนที่เคยทำมาบอกว่าได้ที่แล้ว(หลังจากที่ลงแรงกันมากนาน - -*) แล้วก็ไปผสมรำหยาบคลุกให้เป็นเนื้อเดียวกันแล้วก็ใส่รำละเอียดแล้วก็ผสมให้เป็นเนื้อเดียวอีกเช่นกัน ขั้นตอนนี้น่าทำที่สุดแล้วเพราะรำละเอียดนั้นนุ่มมาก > < และตั้งแต่เริ่มมาจนถึงขั้นตอนนี้ให้ความรู้สึกเหมือนการทำสปามือมาก และถ้าหากว่ามันแห้งไปละก็จะต้องผสมน้ำ EM เพิ่ม ซึ้งก็ต้องระวังไม่ให้มันแฉะด้วยเช่นกัน โดยรวมแล้วก็แยกไม่ค่อยออก ใช้วิธีถามอาจารย์เอาว่าได้รึยัง ฮ่าๆ ^^ 

.

.

               หลังจากที่พวกเราผสมกันสำเร็จไป 1 ชุดนั้น มันก็ทำให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้อีกอย่างหนึ่งว่าของทุกสิ่งต้องผ่านกรรมวิธีและความเอาใจใส่อย่างมากก่อนที่ท้ายที่สุดมันจะมาสร้างประโยชน์ให้กับผู้อื่นได้ เหมือนกับชีวิตของมนุษย์ที่ต้องผ่านประสบการณ์ต่างๆมากมายทั้งเรื่องดีและเรื่องที่ไม่ดีแต่เราก็ต้องสู้ต่อไป เพราะท้ายที่สุดถ้าเราอดทนและพยายามเราก็จะประสบความสำเร็จได้ :) หลังจากนั้นพวกเราก็เริ่มสนุกกับการผสมเลยปักหลักทำหน้าที่ผสมต่อไป แล้วปล่อยให้เพื่อนคนอื่นนำไปปั้นแทน

.

ถ่ายโดย : นางสาวหทัยกานต์ คำสวัสดิ์

.

               พวกเราทำจนลืมเวลากันไปเลยว่ากี่โมงแล้ว แต่ถึงเวลาเที่ยงตรง อาจารย์บอกให้ทุกคนทยอยกันไปรับประทานอาหารซึ่งทางโรงเรียนจัดเตรียมไว้ให้ก่อนจะได้มีแรงแล้วค่อยมาลงมือทำกันต่อในช่วงบ่าย ส่วนกับข้าวนั้นก็มีแกงส้มไข่เจียวชะอมทอด มะเขือยาวทอด แล้วก็ไข่ต้มซึ่งเป็นกับข้าวที่เรียบง่าย แต่อร่อยมากเลยทีเดียว :) พวกเรานั่งกินไปคุยไป (เวลากินก็ยังไม่เว้นการคุย -.-) หลังจากที่เรารับประทานของคาวเสร็จ ทางโรงเรียนก็ยังมีของหวานให้เราได้ล้างปากอย่างขนมปังน้ำแดง > < นับว่าการมามาทำความดีครั้งนี้ได้บุญแถมยังได้ความอุดมสมบูรณ์กลับบ้านไปอีกด้วย หลังจากรับประทานเสร็จและเก็บจานเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็เซอร์ไพรส์เจ้าของวันเกิดเโดยเค้กชอคโกแลตพายบลูเบอร์รี่ที่เพื่อนทำมา จากนั้นเราก็ได้บุญกินกับเพื่อน ซึ่งนับว่ากินเยอะมาก = = ตอนแรกที่ขาดเดามาหลังจากมาคราวนี้ อาจจะน้ำหนักลด เพราะได้ใช้แรงงาน แต่เปล่าเลย อุดดมสมบูรณ์กว่าข้าพเจ้าอยู่บ้านซะอีก -0- พอท้องอิ่มแล้วอิ่มอีก พวกเราก็พร้อมที่จะเดินหน้าลุยงานในช่วงบ่ายต่อ !! 

.

รูปภาพจาก : http://www.facebook.com/st.suriyothai

.

               งานในช่วงบ่ายนั้น ข้าพเจ้ากับเพื่อนก็ยังทำหน้าที่ผสมส่วนผสมเหมือนเดิม และก็อย่างที่บอก มันเป็นงานใช้แรงงานที่ดีมากเลย ทำไปก็คุยกับอาจารย์ไป อาจารย์ก็บอกว่าคงกล้ามขึ้นแน่ ซึ่งข้าพเจ้าเห็นด้วยอย่างแรงเลยฮ่าๆ ;D โครงการปั้น EM ball บำบัดน้ำเสียช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมที่ทางโรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัยจัดนั้นได้จัดมามาหลายวันแล้ว ดังที่เห็นได้จากภาพด้านล่างที่มี EM ball เยอะมาก เหตุที่ต้องเรียงเยอะขนาดนี้ ไม่เก็บใส่ภาชนะให้เรียบร้อยนั้น ก็เพราะว่า โดยหลักการแล้ว EM ball นั้นปั้นเสร็จจะต้องนำมาตากเพื่อให้ได้เชื้อตัวหนึ่ง ซึ่งเชื้อตัวนี้นั้นเองที่จะส่งผลช่วยในการบำบัดน้ำเสียได้หลังจากที่โยนลงน้ำไปแล้ว

.

รูปภาพจาก : http://www.facebook.com/st.suriyothai

.

               เมื่อตากแห้งและครบตามจำนวนเวลาที่กำหนัดไว้แล้ว เราก็จะนำไปบรรจุใส่กล่องให้เรียบร้อย เพื่อส่งให่ผู้ประสบภัยที่ได้รับผลกระทบจากกลิ่นเน่าเหม็นของน้ำต่อไป หรือหากมีผู้ใดสนใจก็สามารถติดต่อขอรับได้กับทางโรงเรียนได้เลยค่ะ แล้วก็ทางโรงเรียนไม่เพียงแค่มี EM ball แต่ยังมีน้ำหมัก EM ball ด้วย แต่ว่าผู้ที่สนใจนั้น จะต้องนำขวดเปล่ามาแลกไป หรือหากมีใครใจบุญหรือขวดเปล่าเหลือก็สามารถนำมาบริจาคให้ทางโรงเรียนได้เช่นกัน :) 

.

รูปภาพจาก : http://www.facebook.com/st.suriyothai

.

               จากนั้นเวลาประมาณ 15.30น. อาจารย์ก็บอกว่าวันนี้คงทำยังไม่เสร็จคงจะต้องทำต่อพรุ่งนี้อีกครั้งหนึ่งซึ่งคาดว่าคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว คงทำกันไม่เกินประมาณ 12.00 น. แต่จะกลับเลยก็ยังไงๆอยู่ เพราะคนส่วนใหญ่กลับกันไปหมด ทำให้ไม่มีคนทำความสะอาดเลย ซึ่งมันเลอะเทอะมาก พวกเราเลยอาสาช่วยอาจารย์ทำความสะอาดพื้นที่เลอะเทอะ โดยการขูดดินที่ติดตามพื้นซึ่งใช้พลังอย่างมากอีกแล้ว U_U (อันที่จริงเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็เลอะอีก -0-) แล้วก็กวาดให้สะอาด พอเสร็จพวกเราก็ไปล้างมือแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน นับว่าเป็นวันที่เหนื่อยกายแต่ว่าคุ้มค่าใจมากเลย XD

.

v

.

               สุดท้ายก่อนจะจากกันไป......

               ข้าพเจ้าอยากจะขอขอบคุณสตรีศรีสุริโยทัยที่จัดกิจกรรมแบบนี้ขึ้นมา ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ดีมากๆเลย ไม่ใช่แค่ช่วยภัยน้ำท่วมเท่านั้น แต่ยังช่วยให้คนที่ยังไม่ได้ประสบภัยได้มาสร้างจิตอาสากัน และยังทำให้รูัจักความสามัคคีในหมู่คณะอีกด้วย งานถึงจะสำเร็จ

               ขอขอบคุณอาจารย์พูนศักดิ์ที่มอบงานชิ้นนี้ให้ทำ บอกตามตรง ตอนแรกหนูขี้เกียจทำมากเลยอ่ะ 555 แต่พอทำแล้วมันทำให้หนูได้ทบทวนสิ่งต่างๆที่ผ่านมาและอาจมองข้ามมันไป ขอบคุณจริงค่ะ ^________^

.

.