เนื้อเรื่อง

.

ที่มาภาพ : http://pirun.ku.ac.th/~b5008335/Images/Apai/Apai4.jpg
.
นิยายคำกลอนเรื่อง”พระอภัยมณี”ของสุนทรภู่ เป็นวรรณคดีชิ้นเอกของไทยซึ่งครั้งหนึ่งเคยได้รับความนิยมจากคนไทย ตั้งแต่ตาสีตาสาขึ้นไปจนถึงเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ปราชญ์ทางภาษาไทยหลายท่านได้ชี้ให้เห็นความดีเด่นของนิยายเรื่องนี้ ในแง่มุมต่างๆกัน เช่นความสามารถในการผูกเรื่อง จินตนาการที่ล้ำยุคและความไพเราะของบทกวีประเภทกลอนแปดที่ไม่มีใครแต่งได้ดีเท่านับตั้งแต่ท่านยังมีชีวิตอยู่จนถึงปัจจุบัน หรืออาจจะรวมทั้งในอนาคตอันยาวนานด้วย
.
สิ่งที่น่าวิตกก็คือ นับวันจะหาคนอ่านเรื่อง”พระอภัยมณี”ยากเข้าทุกทีเพราะคนสมัยนี้สนใจสิ่งบันเทิงอื่นๆมากกว่าถ้าเป็นเช่นนี้นานไป คนไทยรุ่นหลังอาจจะลืมวรรณกรรมอันล้ำค่าเรื่องนี้ไปก็ได้และอาจมีคนไทยบางคนอ่าน”พระอภัยมณี”ไม่รู้เรื่อง
เหมือนกับที่เราอ่าน”กำสรวลศรีปราชญ์”ไม่เข้าใจอยู่ในสมัยนี้
.
ปัญหาที่สำคัญประการหนึ่งก็คือ เรื่องพระอภัยมณีมีความยาวมากถ้าพิมพ์เป็นหนังสือในยุคที่ต้นทุนการพิมพ์สูงมากเช่นนี้คนทั่วไปคงจะไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของความคิดที่จะย่อ”พระอภัยมณี”ให้สั้นลงจึงเกิดขึ้นกับข้าพเจ้า
.
“พระอภัยมณีฉบับตัดต่อ”ที่ข้าพเจ้านำมาเสนอนี้เป็นการนำเอาบทประพันธ์ของสุนทรภู่มาแบ่งออกเป็นตอนๆแล้วเชื่อมด้วยคำกลอนที่ข้าพเจ้าแต่งขึ้นเพื่อให้เนื้อเรื่องติดต่อกันความสำคัญจึงอยู่ที่กลอนของสุนทรภู่ส่วนกลอนที่เชื่อมต่อนั้น ท่านอ่านผ่านๆไปพอให้ทราบเรื่องราวที่ขาดไปเท่านั้นก็พอ
.
แหล่งอ้างอิง:
http://rungfa.chs.ac.th/apaistory.htm