หัวข้อวิจัย     การพัฒนาแบบฝึกปฏิบัติเทเบิลเทนนิส   สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  1
                     

โรงเรียนสวงษ์วิทยาคม   จังหวัดศรีสะเกษ

ผู้วิจัย             นายนำพล   จุมพิศ
 

ปีที่วิจัย          ปีการศึกษา   2554

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์  3  ประการ  คือ 1)  เพื่อพัฒนาแบบฝึกปฏิบัติเทเบิลเทนนิสสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1โรงเรียนสวงษ์วิทยาคม   จังหวัดศรีสะเกษ  ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80  2)  เพื่อศึกษาทักษะเทเบิลเทนนิสของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1  โรงเรียนสวงษ์วิทยาคม   จังหวัดศรีสะเกษ  หลังเรียนโดยใช้แบบฝึกปฏิบัติเทเบิลเทนนิส  และ
3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  1  โรงเรียนสวงษ์วิทยาคม   จังหวัดศรีสะเกษ ก่อนและหลังเรียนโดยใช้แบบฝึกปฏิบัติเทเบิลเทนนิส     

 กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/2 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2554 โรงเรียนสวงษ์วิทยาคม  จังหวัดศรีสะเกษ จำนวน 30 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling)  ดำเนินการวิจัยในภาคเรียนที่   1   ปีการศึกษา  2554  ระหว่างวันที่  24  พฤษภาคม   2554   ถึงวันที่  4  ตุลาคม  2554  เนื้อหาที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้  เป็นเนื้อหาในรายวิชาเทเบิลเทนนิส    กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  1  ตามหลักสูตรโรงเรียนสวงษ์วิทยาคม   พุทธศักราช   2553

เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่  1)  แบบฝึกทักษะเทเบิลเทนนิส สำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่  1  ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นจำนวน  17  ชุด   2)  แผนการจัดการเรียนรู้  รายวิชาเทเบิลเทนนิส  สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  1  จำนวน  18  แผน  3)  แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชาเทเบิลเทนนิส ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น  เป็นแบบทดสอบแบบปรนัย  ชนิดเลือกตอบ  4  ตัวเลือก  จำนวน  30  ข้อ มีค่าความยากง่ายตั้งแต่  0.46  - 0.70  มีค่าอำนาจจำแนกระหว่าง  0.30 – 0.74  มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ  0.92 ใช้ทดสอบก่อนและหลังเรียนโดยใช้แบบฝึกปฏิบัติ 
4)  แบบทดสอบทักษะเทเบิลเทนนิส สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  1  ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น  ประกอบไปด้วยแบบวัดทักษะปฏิบัติ  4  รายการ  คือ  การส่งลูก    การตีโต้    การตบลูก   และการตีลูกหยอด 

สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คำนวณค่าเฉลี่ย  ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์หาประสิทธิภาพของแบบฝึกปฎิบัติ E₁ และ E₂  วิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียน  โดยใช้สถิติ  Nonparametrics  การทดสอบลำดับพิสัย 

Wilcoxon  ซึ่งวิเคราะห์โดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป

ผลการวิจัยพบว่า

1. แบบฝึกปฏิบัติเทเบิลเทนนิส  สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  1  โรงเรียนสวงษ์วิทยาคม  มีประสิทธิภาพเท่ากับ  86.26/82.76  ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้  เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย

2. ทักษะเทเบิลเทนนิสของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 หลังเรียนโดยใช้แบบฝึกปฏิบัติ  อยู่ในระดับดี  เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย

3. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน  หลังเรียนโดยใช้แบบฝึกปฏิบัติ  (  =  24.53) สูงกว่าก่อนเรียน  (  =  12.87)   อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ  .01 เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย