ตระกูล รักสำหรวจ ทำกิจการค้ากับบ้านหลังนี้ มาช้านาน เริ่มตั้งแต่ธนบุรีเป็นเมืองหลวง เดิมเป็นบ้านทรงมนิลา มีการซ่อมแซม ต่อเติมตามอายุ นับร้อยปีของบ้านยังคงเหลือความงามบางส่วนให้เห็น เดิมนั้นทั้งย่านนี้เป็นชุมชนทำทองเกือบทั้งย่าน และเป็นเมืองหลวงธนบุรี ตั้งอยู่ ณ จุดนี้  ธุรกิจตระกูลนี้ นอกจากทำทองแล้ว ยังขายของชำหลากหลายชนิด พอเริ่มต้นรัชสมัยรัตนโกสินทร์ ผู้คนนับหน้าถือตา ข้าราชการมาก ตระกูลนี้จึงหันเหมารับราชการจวบจนปัจจุบัน เช่น พลเรือเอก ยอดชาย รักสำหรวจ (กำลังรับราชการอยู่) ข้าพเจ้าถูกทาบทามให้ติดต่อองค์กรมาอนุรักษ์บ้านนี้เท่าที่จะทำได้ เพื่อรักษาบ้านหลังนี้ บ้านเลขที่ 1 ในยุคนั้นก็ตามก็ยังไม่มีใครเห็นความสำคัญ สุดท้ายงานก็สำเร็จได้ด้วยแรงใจ และแรงทรัพย์จาก รุ่นพี่ เพื่อนร่วมรุ่นเดียวกัน รวม 3 ท่าน คือ นางสาวสุรางค์รักษ์ ชัยศรีโชติ, นางจิตติมา วิบูลย์ลาภ, นายเอก ธโชติวัฒนากร มาร่วมกันซ่อมแซม เหน็ดเหนื่อยกันมากกว่าจะสำเร็จ หลังจากงานซ่อมแซมสำเร็จแล้วมาคิดกันว่า ชีวิตที่เหลือจะทำอย่างไรกับบ้านหลังนี้ ไม่อยากให้เป็นอย่างตลาดน้ำอัมพวา ไม่อยากให้คนหนาแน่นอย่างตลาดสามชุก ไม่อยากให้ทุกข์กับการลงทุนที่ต้องฟื้นทุกอย่างให้รุ่งเรืองเช่นอดีต     นับตั้งแต่บ้านซ่อมแซมเสร็จ ข้าพเจ้าคำนึงถึงชีวิต และกิจกรรมแห่งชีวิตริมน้ำที่นี่ ข้าพเจ้ามีความสุขที่เห็นวิถีชีวิตอย่างที่เป็นอยู่ มากกว่าที่จะช่วยกันโหมประชาสัมพันธ์ให้คนมากันมาก ๆ อยากจะบอกว่าให้มาเยือน “กลิ่นอดีต กับชีวิตที่เคยรุ่งเรือง กราบไหว้พระเจดีย์ ที่ให้ทุกอย่างกับข้าพเจ้า และชื่นชมวิถีชีวิตที่งดงาม กับสายน้ำที่ไหลหลับทุกวันที่นี่”