สนแผง 

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Thuja orientalis Endl.

ชื่อวงศ์ : CUPRESSACEAE

ชื่อสามัญ : Chimese Arborvitae, Orientali Arborvitae

ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ : สนแผง สนหางสิงค์

ถิ่นกำเนิด : เขตหนาวของจีนรวมถึงเกาหลีเหนือ มองโกเลียและบางส่วนของอิหร่าน

การกระจายพันธุ์ : ในประเทศไทย  มีการปลูกประดับทั่วไป

การขยายพันธุ์ : การตอนกิ่งและเพาะเมล็ด

การใช้ประโยชน์ :  ปลูกเป็นไม้ประดับ เปลือกต้นทำให้ระดูขาวแห้งใบแก้ปวดตามข้อ ลดไข้ ช่วยห้ามเลือด ตกเลือด ขับเสมหะ แก้ไอ ขับปัสสาวะ แผลผุพองจากน้ำร้อนและไฟไหม้

ลักษณะวิสัย : ไม้พุ่ม

เรือนยอด ทรงพุ่ม :  รูปกรวย  สูง 20 ม.  กว้าง 1-2 ม.

ถิ่นอาศัย : เป็นพืชบก

ลำต้น : ลำเหนือดิน ตั้งตรงเองได้

เปลือกลำต้น : น้ำตาลอมแดง ขรุขระ

ยาง : ไม่มียาง

ใบ :  สีเขียวอ่อน  ลักษณะพิเศษของใบ เป็นใบไม้ร่วมแตกออกเป็นเกล็ด เรียงติดกันแน่นกับกิ่งมีลักษณะเป็นแผง

การเรียงตัวของใบบนกิ่ง : ตรงข้ามสลับตั้งฉาก

รูปร่างแผ่นใบ : รูปเข็ม

ปลายใบ : ปลายใบแหลมเข็ม มีรยางค์แข็ง

โคนใบ : รูปตัด

ขอบใบ : เป็นแฉก

ผล :  สีของผล  ผลอ่อนน้ำตาล  ผลแก่สีน้ำตาล รูปร่างผล  เม็ดเล็ก

จัดทำโดย... ด.ญ.ฐิติกานต์  อายุยืน และ ด.ญ.อรอนงค์  ศรีภัทราพันธุ์ 

กลับหน้าเดิม