ในคืนที่ทุกคนต่างตื้นเต้นกับการไปทัศนศึกษา แต่เธอคนหนึ่งต้องนั่งร้องไห้เมื่อรูว่าตนเองสอบไม่ติด ครุศาสตร์  และเมื่อเพื่อนเธอ รู้ ก็พากันปลอบ และก็ทำกิจกรรมต่างๆเพื่อให้เธอรู้สึกดี กิจกรรมเป็นไปด้วยดี เมื่อรถมาถึง ทั้งเพื่อน ทั้งเขา และเธอ ก็ได้ก้าวขึ้นเพื่อออกเดินทาง และความรู้สึกของเธอมันไม่ได้ดีขึ้นเลย เรพาะคนที่เธอต้องการกำลังใจมากที่สุดในตอนนั้นกลับเป็นเขามากที่สุด  เธอคิดแค่เพียงว่าความรักในวัยรุ่นมันก็คงเป็นสิ่งที่สวยงามแต่ไม่ได้จริงใจอะไร  ซึ่งนั้นมันตรงกับเขาสุด  เขาเป็นคนไม่แสดงออก เขาเป็นคนเย็นชา ไม่เคยไปไหนด้วยกัน แค่โทรคุยกันเท่านั้น แต่ลึกๆภายในใจเขาห่วงเธอมาก จะแอบไปบ้านเธอบ่อยๆเมื่อรู้ว่าเธอออกไปกับเพื่อน เขาชอบไปนั่งคุยกัยยายของเธอเป็นประจำ กลับเข้าเรื่องกันเถอะ เมื่อรกออกมาถึงที่หมายปลายทาง เพื่อนต่างถามเธอว่าเป็นบ้างดีขึ้นรึยัง แต่เขาได้แต่มองหน้าเธอ  แล้วเพื่อนก็จับมือเธอเดินไปข้างในเพื่อชมสถานที่ภายในนั้น มันสวยงามมากและจะสวยงามกว่านี่ถ้าเธอไม่มีความทุกข์........ใจ   แต่มันไม่ได้เป็นอุปสรรคใดๆเลย  คืดเพียงว่าต้องก้าวต่อไป                  เมื่อหมดเวลาในที่แห่งนั้น  ก็ต้องเดินทางต่อ ไปที่ใหม่  จนเมื่อถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยก็ คือ  หาดแห่งหนึ่ง เขาและเธอะเป็นเช่นไร .....

ต่อจากวันก่อน

เขาและเธอไม่ได้คุยกัน เธอพยายามโทรหาเขา แต่เขาไม่รับสาย อาการห่วงเริ่มเกิดขึ้น ภายในใจก็ได้แต่ถามตัวเองว่ามันเกิดอะไรขึ้นในใจ แล้วทำไมถึงห่วงมาก และเมื่อเขากลับมาเธอรู้สึกสบายใจมาก เมื่อทำทุกอย่างเสร็จ เพื่อนๆก็นั่งร้องเพลง เล่นกีร์ต้า มีความสุข เขาและเธอได้นั่งคุยกันความรู้สึกดีๆเริ่มเกิดขึ้นเมื่อกลับมาสู้โรงเรียนหลังจากเที่ยวเสร็จ เริ่มรู้สึกว่า...

และทั้งสองก็ต้องจากกันเพราะอนาคต เขาเรียนที่ภาคใต้ ส่นเธอเรียนในภาคอีสานบ้านเกิด ไม่รู้เพราะเหตูใด ฌธอไม่เคยได้คุยกับเขาอีกเลย แต่ได้คุยกลับแม่เขา แทบทุกวัน จนเธอคิดว่าแม่ของเขาเป็นแม่ของเธอ รู้สึกรัแม่ของเขามาก แม่เขาบอกว่าให้เธอเขียนจดหมายไปหาเขา  เธอทำตามที่แม่เขาบอก เขียนไปในฐานะเพื่อน แต่เธอไม่ได้รับจดหมายของเขาตอบกลับเลย อาจเป็นเพราะเขาไม่ว่างหรือเขามีคนใหม่ แล้วใครจะไปรู้ได้แม้กระทั้งคนที่รู้ใจที่สุด อย่างเช่นเธอ ยิ่งหนักใจไปกว่านั้นแฟนเก่าของเขามักจะมาด่าในเฟชของเธอเสมอ พอเธอไม่ด่าก็หาว่าแอ๊ป พอเธอด่ากลับก็หาว่า 11รด ไม่เข้าใจเลย เธอตัดสิ้นใจปรึกษาเพื่อน เพื่อนเธอให้คำปรึกษาดีมาก แต่แฟนเก่าของเขายังไม่หยุด จึงตัดสินใจบอกแม่ของเขา  แม่ของเขาบอกว่า มันอยู่ที่ ผช ว่าจะเลือกใคร แต่แม่เขาบอกว่าเขาไม่ชอบแฟนเก่าแล้วเพราะเป็นคนใช้ของแบรน จนเธอรักแม่เขามาก แม่เขาดีกับเธอมาก เธอถูกชะตา แต่การเรียนทำให้เธอไม่ค่อยได้โทรหาแม่เขา  เวลาผ่านไป50วัน วันนั้นเธอว่าจะปิดเครื่องโทรศัพย์ แต่ไม่รู้เพราะเหตูใดเธอปิดแค่เสียงแล้วอยู่ๆก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา เธอหันไปเห็นจึงกดรับสาย เธอไม่ได้คุยอะไรเลยเมื่อเสียงลายสาย พูดภายเดียว เธอจึงตัดสินใจเรียกชื่อเขา เสียงตอบกลับมาเป็นเขาจริงๆ เธอดีใจพูดอะไรไม่ออก เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน เขาบอกว่า รักมากนะ.....................

และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึงเขากลับมาพร้อมกับเธอได้เจอกัน ไปเที่ยวด้วยกัน  ความสัมพันธ์ที่ดีมีมากขึ้น ภายในเวลาแค่สามวันที่เธอได้กลับบ้านเขามาหา การเจอกันครั้งนั้นน้ำตาแทบร่วงลงมาด้วยความดีใจ เธอรู้สึกว่าเธอรักเขามาก เขาบอกเธอว่าเขาเขียนจดหมายมาหาเธอ แล้วเธอตอบว่าเธอ�