ประวัติศาสตร์ประเทศพม่า ( ตอนที่ 1 )

                        แบ่งออกเป็น 7 ยุค ดังนี้ัี้ 

                ยุคที่ 1 : ยุคมอญ 

                                                                    ฮินตา สัญลักษณ์ของชาวมอญ 

                                             http://www.goholidaycenter.com/picture/Picture-go_806.jpg

                                 ชาวมอญได้อพยพเข้ามาอาศัยอยู่ในดินแดนแห่งนี้เมื่อราว 2,400ปี ก่อนพุทธกาลและได้สถาปนา

                        อาณาจักรสุวรรณภูมิขึ้น ณ บริเวณใกล้เมืองท่าตอน (Thaton) ชาวมอญได้รับอิทธิพลของศาสนาพุทธผ่าน

                        ทางอินเดีย ซึ่งเชื่อว่ามาจากการเผยแพร่พระพุทธศาสนาในสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช  วัฒนธรรมของ

                        ชาวมอญเกิดขึ้นจากการผสมเอาวัฒนธรรมจากอินเดียเข้ากับวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของตนเองจน

                        กลายเป็นวัฒนธรรมลักษณะลูกผสมในราวพุทธศตวรรษที่ 14 ชาวมอญได้เข้าครอบครองและมีอิทธิพลใน

                        ดินแดนตอนใต้ของพม่า่

                ยุคที่ 2 :  ยุคชาวพยู 

                                                                        ศิลปะยุคราชธานีศรีเกษตร

                                             http://www.goholidaycenter.com/picture/Picture-go_807.jpg

                                   ชาวปยูหรือพยูเข้ามาอาศัยอยู่ในดินแดนประเทศพม่าตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 4 และได้สถาปนา

                        นครรัฐขึ้นหลายแห่ง เช่นที่ พินนาคา (Binnaka) มองกะโม้ (Mongamo) ศรีเกษตร (Sri Ksetra)

                        เปียทะโนมโย (Peikthanomyo) และหะลินยี (Halingyi) ชาวพยูเป็นชนเผ่าที่รักสงบ ชาวพยูนับถือพระพุทธ

                        ศาสนานิกายเถรวาทเด็ก ๆจะได้รับการศึกษาที่วัดตั้งแต่อายุ 7 - 20 ปี นครรัฐของชาวพยูไม่เคยรวมตัวเป็น

                        อันหนึ่งอันเดียวกันแต่นครรัฐขนาดใหญ่มักมีอิทธิพลเหนือนครรัฐขนาดเล็ก ซึ่งแสดงออกโดยการส่งเครื่อง

                        บรรณาการให้ นครรัฐที่มีอิทธิพลมากที่สุดได้แก่ ศรีเกษตร

               ยุคที่3 : ยุคอาณาจักรพุกาม 

                                                                      เจดีย์ชเวซิกองศิลปะอาณาจักรพุกาม 

                                                  http://sawadeeholidaytravels.com/sites/default/files/p2.jpg

                                 ปีพุทธศักราช 1392 มีหลักฐานถึงอาณาจักรอันทรงอำนาจซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่เมือง "พุกาม"

                       โดยได้เข้ามาแทนที่ภาวะสุญญากาศทางอำนาจภายหลังจากการเสื่อมสลายไปของอาณาจักรชาวพยู  ในสมัย

                       ของพระเจ้าอโนรธา พระองค์สามารถรวบรวมแผ่นดินพม่าให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันสำเร็จ และเมื่อพระองค์ทรงตี

                       เมืองท่าตอนของชาวมอญได้ใน ปีพุทธศักราช1600 อาณาจักรพุกามก็กลายเป็นอาณาจักรที่เข้มแข็งที่สุดใน

                       ดินแดนพม่า อาณาจักรพุกามมีความเข้มแข็งเพิ่มมากขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าจานสิตา และพระเจ้าอลองสิธู ทำ

                       ให้ในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 17 ดินแดนในคาบสมุทรสุวรรณภูมิเกือบทั้งหมดถูกครอบครองโดยอาณาจักร

                       เพียงสองแห่ง คือเขมรและพุกาม อำนาจของอาณาจักรพุกามค่อยๆ เสื่อมลงเนื่องจากโดนจักรวรรดิมองโกรุกราน

               ยุคที่ 4 : ยุคอังวะและหงสาวดี 

                                                           เจดีย์ไจ้ปุ่นสร้างในสมัยกษัตริย์ธรรมเซดีแห่งหงสาวดี

                                                 http://f.ptcdn.info/543/001/000/1359006110-IMG5874o.jpg

                                 หลังจากการล่มสลายของอาณาจักรพุกาม ราชวงศ์อังวะซึ่งได้รับอิทธิพล  ทางวัฒนธรรมจากอาณาจักร

                       พุกามได้ถูกสถาปนาขึ้นที่เมืองอังวะในปีพุทธศักราช 1907 ศิลปะและวรรณกรรมของพุกามได้ถูกฟื้นฟูจนยุคนี้

                       กลายเป็น ยุคทองแห่งวรรณกรรมของพม่า  แต่เนื่องด้วยอาณาเขตที่ยากต่อการป้องกันการรุกรานจากศัตรู เมือง

                       อังวะจึงถูกชาวไทใหญ่เข้าครอบครองได้ในปีพุทธศักราช 2070            

                                สำหรับดินแดนทางใต้ ชาวมอญได้สถาปนาอาณาจักรของพวกตนขึ้นใหม่อีกครั้งที่หงสาวดี โดยกษัตริย์

                       ธรรมเจดีย์ เป็นจุดเริ่มต้นยุคทองของมอญ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนานิกายเถรวาทและศูนย์กลางทาง

                       การค้าขนาดใหญ่ในเวลาต่อมา