สิงคโปร์ เป็นชาติสมาชิกอาเซียนที่มีขนาดพื้นที่เล็กที่สุดในบรรดา 10 ประเทศ เป็นเกาะที่รวบรวมเกาะน้อยใหญ่ในอาณาเขตใกล้เคียง 63 เกาะ คิดเป็นพื้นที่ 682.7 ตารางกิโลเมตร หรือเทียบเท่ากับเกาะภูเก็ตในบ้านเรา โดยมีเกาะสิงคโปร์เป็นเกาะใหญ่ที่สุด

           เมืองสิงคโปร์ตั้งอยู่ปลายสุดของแหลมมลายู เดิมเรียกในภาษาชวาว่า “เทมาเส็ก” แปลว่า เมืองทะเล ต่อมาตามบันทึกของชาวมาเลย์ ระบุว่า ค.ศ.ที่ 11 เจ้าชายซางนิลาอุตามะ เดินทางแสวงหาดินแดนใหม่เพื่อสร้างเมือง แต่เรือเกิดอับปางลง พระองค์ได้ว่ายน้ำขึ้นฝั่ง แล้วเห็นสัตว์ชนิดหนึ่งมีรูปร่างลำตัวสีแดงหัวดำ หัวคล้ายสิงโตหน้าอกขาว พระองค์จึงถามคนติดตามว่าสัตว์ตัวนั้นคืออะไร คนติดตามตอบว่า คือ “สิงโต” พระองค์จึงเปลี่ยนชื่อเทมาเส็กเสียใหม่ว่า “สิงหปุระ” ภาษาสันสกฤตแปลว่าเมืองแห่งสิงโต หลายร้อยปีต่อมา เมื่อคณะกรรมการการท่องเที่ยวของสิงคโปร์ มีแนวคิดจะจัดสร้างสัญลักษณ์ของคณะกรรมการในปี 2507 นายฟราเซอร์ บรูนเนอร์ สมาชิกคณะกรรมการฝ่ายของที่ระลึกและผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำแวนคลีฟ เป็นผู้ออกแบบสัญลักษณ์ให้เป็นรูปสิงโตทะเล โดยมี นายลิมนังเซ็ง ช่างฝีมือชาวสิงคโปร์เป็นผู้สร้างรูปปั้นที่มีหัวเป็นสิงโต แต่ร่างเป็นปลา ยืนอยู่บนยอดคลื่น นายลิมนังเซ็งสร้างสิงโตคู่เป็นแม่ลูกกัน สิงโตตัวแม่สูง 8.6 เมตร มีน้ำหนัก 70 ตัน ทำจากวัสดุจำพวกซีเมนต์ ส่วนรูปปั้นสิงโตทะเลตัวที่สองมีขนาดเล็กกว่า ขนาดสูง 2 เมตร หนัก 3 ตัน ตัวสิงโตทำจากวัสดุจำพวกซีเมนต์ ผิวหนังทำจากแผ่นกระเบื้อง และตาทำจากถ้วยชาสีแดงขนาดเล็ก จากนั้นมาคนสิงคโปร์จึงรู้จักรูปปั้นนี้ว่า “เมอร์ไลอ้อน” หรือ “สิงโตทะเล” นาย ลีกวนยู นายกรัฐมนตรีของสิงคโปร์ในขณะนั้นได้ประกอบพิธีติดตั้งรูปปั้นสิงโตในวันที่ 15 กันยายน 2515 พร้อมติดป้ายทองแดงเพื่อเป็นที่ระลึกของโอกาสพิเศษนี้ โดยมีถ้อยคำจารึกไว้ว่า “สิงโตทะเลสร้างขึ้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งการต้อนรับนักท่องเที่ยวทุกคนที่ มาเยือนสิงคโปร์” แต่เดิมนั้นแม่สิงโตและสิงโตน้อยตั้งอยู่ที่ปากแม่น้ำสิงคโปร์ ตรงข้ามกับเอลิซาเบธ วอล์ก ห่างจากที่ตั้งปัจจุบันเพียง 120 เมตร แต่ต่อมาย้ายเมอร์ไลอ้อนและลูกน้อยไปที่ใหม่ในวันที่ 23-25 เม.ย.2545 การขนย้ายรูปปั้นหนักหลายตันทำโดยการขนส่งทางเรือขนาดใหญ่ไปยังใต้สะพานเอสพลา นาด ยกรูปปั้นขึ้นเหนือสะพาน แล้ววางลงบนเรือเหมือนเดิม จากนั้นวางรูปปั้นไว้ตรงที่ตั้งแห่งใหม่ หมดค่าขนย้ายไป 225 ล้านบาท พร้อมกับติดตั้งสิงโตน้อยให้อยู่ด้านหลังของแม่สิงโต ระยะห่าง 28 เมตร ด้วยระบบปั๊มน้ำทำให้สิงโตทั้งสองสามารถพ่นน้ำได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน 

( แหล่งอ้างอิง : http://www.guru-tour.com/upload/tour/singapore-merlion.jpg )