almost, nearly เกือบจะ        too  มาก (เกินไป)       very มาก           quite มาก (ทีเดียว) 

            enough เพียงพอ                hardly ไม่ใคร่จะ      rather ค่อนข้างจะ      only เพียงแค่    

      

                                                                                                                                                                                

การวางตำแหน่งของ Adverb of Degree  

      คำกริยาวิเศษณ์บอกปริมาณและระดับของความเข้มข้นของการกระทำอาการต่างๆ จะวางไว้ข้างหน้าคำวิเศษณ์ (adjective), คำกริยาวิเศษณ์ (adverb) หรือคำกริยา (verb) ที่มันขยาย

 

       1.) Adverb ที่ลงท้ายด้วย -ly  เป็นคำที่แสดงความเห็นของผู้พูดเกี่ยวกับการกระทำนั้น   นิยมวางไว้ในประโยค  เช่น  

            They have carefully considered  all of the possibilities.   พวกเขาได้พิจารณาความเป็นไปได้ทั้งหมดอย่างระมัดระวัง

            She  hardly hadany time to talk to him.   หล่อนแทบจะไม่มีเวลาคุยกับเขา                                                       

            และอาจจะวางAdverbไว้ข้างหน้าประโยคได้เมื่อต้องการเน้น Adverb นั้น  เช่น

            Patiently, we waited for the show.    พวกเราได้รอคอยการแสดงนั้นอย่างอดทน

 

       2.) ประโยคอุทานที่ขึ้นต้นด้วย How ให้วาง Adverbs of Manner ไว้ข้างหลัง How เช่น         

            How quickly the time passes.   เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วอะไรเช่นนี้

            How hard she works!   หล่อนทำงานอย่างหนักอะไรเช่นนี้ 

 

       3.) ในประโยค passive voice ถ้ามีกริยาวิเศษณ์มาขยาย ให้วางไว้ข้างหน้ากริยาช่อง 3 เสมอ  เช่น

            The report was well written.  รายงานนั้นถูกเขียนไว้อย่างดี

 

       4.) ในการใช้ภาษาอย่างเป็นทางการ  จะไม่วางกริยาวิเศษณ์ตามหลัง to ใน infinitive 

เช่น  We wantedto consider the situation carefully.  พวกเราต้องการที่จะพิจารณาสถานการณ์นั้นอย่างระมัดระวัง

 

            ในกรณีที่ประโยคหนึ่งมีคำกริยาวิเศษณ์อยู่หลายชนิดให้เรียงลำดับดังนี้   คือ

                   1. Manner          2. Place          3. Frequency          4. Time

  

  *ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับคำกริยาวิเศษณ์* 

         1.) บางประโยคจะมีคำกริยาวิเศษณ์ที่บ่งบอกจุดประสงค์ (Purpose) ของการกระทำ  เช่น 

              We swim to keep in shape.   พวกเราว่ายน้ำ  เพื่อรักษาหุ่นหรือทรวดทรง

         2.) คำที่มีรูปเหมือนกันเป็นได้ทั้งคำคุณศัพท์และคำกริยาวิเศษณ์  ได้แก่

early เร็ว, แต่เช้า         far ไกล	high สูง                  late ช้า, สาย, ดึก
fast เร็ว                    hard ยาก, แข็ง	pretty มากทีเดียว

 

ประโยคที่มีคำกริยาวิเศษณ์	ประโยคที่มีคำวิเศษณ์
He runs fast.	He  is a  fast  runner.
She works hard.	She is a hard worker.

 

 

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          3.) คำกริยาวิเศษณ์ส่วนใหญ่มาจากคำคุณศัพท์  และจะเติม ly ท้ายคำ  มีหลักการดังนี้

        3.1) นำคำคุณศัพท์มาเติม ly ได้เลย  เช่น  beautiful-beautifully  อย่างสวยงาม, quiet-quietly  อย่างเงียบๆ, wonderful-wonderfully  อย่างยอดเยี่ยม

        3.2) คำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย e ให้ตัด e ออก แล้วเติม ly  เช่น  true-truly  อย่างแท้จริง

        3.3) คำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย y  ให้เปลี่ยน y เป็น i   แล้วเติม ly  เช่น  happy-happily อย่างเป็นสุข, angry-angrily  อย่างโมโห

        3.4) คำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย le  ให้ตัด e ออก แล้วเติม y  เช่น  simple- simply  อย่างง่ายๆ หรืออย่างธรรมดา,

possible-possibly  เป็นไปได้                                                                                      

 

หมายเหตุ  คำคุณศัพท์บางตัวลงท้ายด้วย ly อยู่แล้ว  เช่น  friendly เป็นมิตร, lonely โดดเดี่ยว, lovelyน่ารัก, ugly น่าเกลียด, silly โง่

หรืองี่เง่า  มีหน้าที่เป็นคำกริยาวิเศษณ์ได้เลย

 

 

                                                   *การเปรียบเทียบคำกริยาวิเศษณ์ (adverb หรือ adv.)*

  

        การเปรียบเทียบคำกริยาวิเศษณ์  เพื่อแสดงลักษณะอากัปกริยาของสิ่งนั้นหรือบุคคลนั้นกับอีกของสิ่งหนึ่งหรือบุคคลหนึ่ง ว่ามีมากกว่าหรือ

น้อยกว่ากันอย่างไร ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ขั้น  เช่นเดียวกับการเปรียบเทียบคำวิเศษณ์  ดังนี้

 

       1. การเปรียบเทียบขั้นธรรมดาหรือขั้นที่เท่ากัน (Positive Degree) ใช้รูปประโยคบอกเล่า  คือ  as+adv.+as  

และประโยคปฏิเสธ คือ  not as (หรือ so)+ adv.+ as  เช่น

 

       2. การเปรียบเทียบขั้นกว่า (Comparative Degree)  ใช้รูป adv.+ than ในขั้นกว่า โดยเติม er ข้างหลังคำกริยาวิเศษณ์สั้นๆ

ไม่เกิน 2 พยางค์  เช่น  higher สูงกว่า, narrower แคบกว่า, faster เร็วกว่า  

      *ถ้าคำกริยาวิเศษณ์คำใดมีพยางค์เดียวออกเสียงสั้น ให้เพิ่มพยัญชนะตัวท้ายก่อน  แล้วเติม er ทำให้เป็นขั้นกว่า  เช่น bigger ใหญ่กว่า,

hotter  ร้อนกว่า  

      *ถ้ามากกว่า 3 พยางค์ขึ้นไปให้เติม  more (มากกว่า) หรือ less (น้อยกว่า) ไว้ข้างหน้าคำกริยาวิเศษณ์  แล้วตามด้วย than ทำให้เป็นขั้นกว่า  

 

หมายเหตุ 

       1.) การเปรียบเทียบขั้นกว่า  มักใช้ more หรือ less กับคำกริยาวิเศษณ์ที่ลงท้ายด้วย ly  เช่น

                  ขั้นปกติ                 ขั้นกว่า                    

                  slowly                   more/less  slowly     

                  quickly                  more/less  quickly

       2.) กรณีที่คำกริยาวิเศษณ์มีรูปเดียวกับคำวิเศษณ์  มักเติม er ต่อท้ายคำ  และตามด้วย than ในการเปรียบเทียบขั้นกว่า  เช่น

                 ขั้นปกติ                 ขั้นกว่า                     

                  early                    earlier                 

                  fast                     faster

                  hard                    harder              

                  late                      later       

      3.) คำกริยาวิเศษณ์บางคำในรูปขั้นกว่าและขั้นสุดจะเปลี่ยนรูปไปจากกฎเกณฑ์  คือ ไม่เติม er  หรือ est  เช่น

                ขั้นปกติ              ขั้นกว่า                   ขั้นสุด

                 badly                worst                    worst

                 far                    farther/further       farthest/furthest

                 little(น้อย)          less                      least

                 much(มาก)        more                    most

                 well                  better                  best 

 

       3. การเปรียบเทียบขั้นสูงสุด (Superlative Degree) ใช้รูปadv.+ est หรือเปลี่ยนรูปไปจากกฎเกณฑ์  และใช้รูป

   most + adv. ที่มากกว่า 2 พยางค์ขึ้นไป   เช่น  

           Mike played worst of all. (คำกริยาวิเศษณ์เปลี่ยนรูป  ซึ่งคำเดิมคือ  badly)

           She sang best in the group. (คำกริยาวิเศษณ์เปลี่ยนรูป  ซึ่่งคำเดิมคือ  well)

           He works most carefully. (คำกริยาวิเศษณ์ที่มากกว่า 2 พยางค์)         

 

ข้อสังเกต  คำกริยาวิเศษณ์บางคำมี 1 หรือ 2 พยางค์  เช่น  tired, clearly, friendly ใช้  most ในการเปรียบเทียบขั้นสูงสุด  เช่น  

               Lewis works most tired of all.   Lewis ทำงาน อย่างเหน็ดเหนื่อยที่สุด

 

หมายเหตุ  - คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้ในการเปรียบเทียบขั้นสูงสุด  ไม่ต้องใส่  the  นำหน้าคำกริยาวิเศษณ์  

               - การเปรียบเทียบขั้นสูงสุดของกริยาวิเศษณ์ ที่มีรูปเดียวกับ คำวิเศษณ์ จะเติม est หลังคำนั้นๆ  เช่น  hardest, fastest, latest

   

 

  *โปรดทำแบบทดสอบอีกครั้ง  แล้วตรวจความถูกต้องจากเฉลย*

 

 

    เฉลย (Answer Key)

         1. a.        2. b.        3. d.         4. a.         5. a.

         6. c.        7. d.        8. a.         9. c        10. c.