|
 ขน ขนยาว
มีขนชั้นในที่หนาแน่น ขนมีลักษณะเป็นเส้นตรง เรียบไม่หยิกเป็นคลื่น
ค่อนข้างหยาบแต่นุ่ม ขนบริเวณสะโพก ขา หางและหูจะต้องยาวและฟูมาก
ขนแผงคอ ยาวและฟูมาก
กว้างเกินกว่าหัวไหล่ ปกคลุมตลอดรอบลำคอ
สี มีได้ทุกสี
คือ แดง ฟอน (โทนน้ำตาล) ดำ ดำกับแทน เซเบิล (ขนสีดำที่ปกคลุมสีของลำตัวที่อ่อนกว่า)
บรินเดิ้ล (ขนสีเข้มและสีอ่อนขึ้นแซมกันทั้งตัว) ขาวและขน 2 สี
นิยมให้บริเวณปากเป็นสีดำ ขนรอบตาสีอ่อนเหมือนใส่แว่นตา และมีขนหูส่วนหน้ามองเห็นเป็นสีดำ
คำจำกัดความของขน
2 สีในตัวเดียวกัน คือ จะต้องมีสี 2 สีที่แยกจากกันอย่างชัดเจนกระจายอยู่ทั่วตัว
ไม่มีสีดีหนึ่งเป็นบริเวณกว้างอยู่สีเดียว ต้องมีสีขาวปรากฏบริเวณหลัง
หาง
ตั้งอยู่ใน ตำแหน่งที่สูง
วางพาดไปบนหลัง ปลายหางตกลงด้านใดด้านหนึ่ง มีขนยาวตรงแน่นและฟูมาก
ขนาด เนื่องจากปักกิ่งเป็นสุนัขตุ๊กตา
จึงนิยมให้มีขนาดเล็ก โดยจะต้องมีลักษณะที่ถูกต้อง น้ำหนักจะต้องไม่เกิน
14 ปอนด์
การแสดงออก ต้องแสดงถึงต้นกำเนิดเดิมในประเทศจีน
คือ มีความกล้าหาญ เป็นตัวของตัวเอง เหมือนสิงโตที่มีขนาดเล็ก
มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ไม่กลัวใคร พร้อมที่จะป้องกันต่อสู้แต่ไม่ดุร้าย
ไม่ควรมีลักษณะอ่อนหวานหรือบอบบาง
ส่วนหัวและใบหน้า ควรมีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับลำตัว
บางตัวอาจมีหัวใหญ่ นอกจากใหญ่แล้วยังต้องได้สัดส่วนและมีลักษณะที่ถูกต้อง
คือ กะโหลกส่วนบนแบนไม่เป็นรูปโดม มองทางตรงควรเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่มีความกว้างมากกว่าความสูง
ตาทั้ง 2 ข้างต้องอยู่ห่างจากกัน ระยะระหว่างตาถึงขอบบนกะโหลกศีรษะและถึงขอบล่างของขากรรไกรล่าจะต้องน้อยกว่าระยะห่างระหว่างของด้านข้างของใบหน้า
ด้านช้างจะต้องแบนเป็นเส้นตรงและลาดเอียงจากด้านล่างขึ้นบนเล็กน้อย
คือมีส่วนคางอยู่หน้าต่อส่วนของหน้าผาก
ส่วนลำตัว เป็นส่วนที่มีความสำคัญมาก
และปัจจุบันสามารถหาสุนัขพันธุ์ปักกิ่งที่มีรูปร่างลำตัวถูกต้องได้ยากมาก
ลักษณะของลำตัวจะต้องเหมือนสิงโต คือช่วงบริเวณหน้าอกกว้างใหญ่แข็งแรงแล้วค่อยๆเรียวเล็กลง
ทางด้านหลังหรือสะโพกอาจเรียกอีกอย่างหนึ่งว่ารูปร่างเหมือนลูกแพร์
ช่วงหน้าอกนั้นควรกว้างมาก ขนาด 2 มือกำไม่รอบ ซี่โรงจะต้องโค้งกลมไม่แบนราบ
ช่วงลำตัวควรสั้นและหลังจะต้องราบขนานกับพื้นไม่โก่งขึ้นหรือแอ่นลง
ส่วนขาและเท้า ยังมีผู้เลี้ยงเข้าใจผิดอีกมากที่คิดว่าสุนัขปักกิ่งจะต้องมีขาหน้าโก่งกางออกเหมือนคนเดินกางศอกทีจริงแล้วขาหน้าของสุนัขปักกิ่งจะมีกระดูกท่อนบนจากไหล่ถึงข้อศอกโค้งเล็กน้อย
แต่รอยต่อระหว่างกระดูกขาท่อนบนกับท่อนล่างจะต้องแข็งแรง และข้อศอกไม่กาง
ส่วนขาหลังนั้นมีขาหลังท่อนบนเอนไปทางด้านหลังเล็กน้อย ขาหลังท่อนล่างตั้งตรงกับพื้น
และขนานกันทั้ง 2 ข้าง ลักษณะบกพร่องที่พบบ่อยในปัจจุบันคือ
ข้อศอกกางออก
หรือมีข้อเท้าหน้าที่ไม่แข็งแรงทำให้นัขยืนบนข้อเท้า ร่วมกับการที่มีขาหลังท่อนบนตรงตั้งฉากกับพื้นมากเกินไปทำให้สุนัขดูมีรูปร่างส่วนหน้าเตี้ยติดพื้น
แต่ส่วนท้ายโด่งสูงและระดับหลังไม่ขนานกับพื้น
ขน มีลักษณะเป็น
2 ชั้น ชั้นนอกเส้นหยาบ ตรง ยาว แต่ไม่กระด้าง ชั้นในหนาแน่นและนุ่ม
ขนบริเวณแผงคอ หู ขา สะโพก และหางยาวฟูมาก ขนบริเวณหลังและช่วงเอวอาจสั้นเพื่อให้เห็นรูปร่างเหมือนลูกแพร์มากขึ้น
ขนาด ควรมีขนาดเล็ก
และมีโครงสร้างกระดูกที่ใหญ่และแข็งแรง จึงควรมีน้ำหนักมากกว่ารูปร่างที่เห็น
|
